Chazal stwierdził co następuje: „Przede wszystkim dzięki graniu ról w socjodramie resocjalizowani chłopcy stają się bardziej tolerancyjni w stosunku do innych. Wypowiadają się sami i akceptują wypowiadanie się innych. To jest rezultat bezwzględnie pozytywny. Skonstantowano także polepszenie się psychicznego klimatu grupy. Jeżeli temat jest bardzo dobrze wybrany i jeżeli gra jest właściwie prowadzona, zmniejsza się znacznie napięcie dezorganizujące spoistość grupy. Gra jest także znaczną pomocą dla wychowawców i personelu specjalistycznego jako środek badań diagnostycznych, obejmujących resocjalizowanych chłopców. Środek ten w dużym stopniu pomaga w ustalaniu odpowiednich oddziaływań na każdego z wychowanków”. Socjodrama w ujęciu pedagogów z Vitry ma kanalizować różnorakie, często destruktywne siły dynamiczne, ukierunkowujące zachowanie człowieka. Chodzi tu przede wszystkim o tendencje agresywne, wyrastające na irracjonalnym podłożu, a także o skłonności do bezwzględnego osądzania i potępiania ludzi. Rozbudzenie potrzeby zrozumienia innych i twórczego działania, ukazanie rzeczywistych źródeł konfliktów wszystko to kształtuje mechanizmy kontroli wewnętrznej. Zadaniem socjodramy jest więc wyrobienie dyscypliny wewnętrznej, opartej na pozytywnym ustosunkowaniu się do określonych zadań społecznych, zwłaszcza u tych młodych ludzi, o których Chazal mówi, że mają aż za wiele entuzjazmu. Wystarczy im zaproponować, aby robili wielkie rzeczy, ale w warunkach możliwie w pełni określonych i bez oszukaństwa”.
0 Comments