Może nim być niedbały albo nieudolny sposób wyrażania się, niekiedy trudność samego zagadnienia, którego wychowawcy nie udało się jeszcze dostatecznie zbadać i przemyśleć. Niejednokrotnie niejasność wyrażania się jest zamierzona. Ma to miejsce wówczas, gdy chodzi o uniknięcie wiążących wypowiedzi. Przełożeni np. w zakładzie poprawczym nieraz celowo dają nieletnim mgliste obietnice, zagmatwane oceny, aby móc w przyszłości dowolnie interpretować swe mętne wypowiedzi. Skutek jest zwykle taki, że nieletni mają poczucie, że są okłamywani, traktowani niesprawiedliwie, krzywdzeni.
Przekazując wychowankowi jakieś ukierunkowujące informacje, wychowawca musi zdawać sobie sprawę z tego, że niedokładny odbiór informacji nie zawsze wynika z błędności czy niewłaściwości sformułowań. Istnieje szereg przyczyn natury psychologicznej, które sprawiają, że wychowanek, odbierając informacje, może nie zrozumieć wychowawcy, mimo że informuje on go w sposób całkowicie jasny, dostosowany do jego poziomu intelektualnego.
Tak np. osoba wychowywana może nieuważnie słuchać wypowiedzi osoby wychowującej. Nie zawsze jednak w grę wchodzi brak zainteresowania wynikający z wrogiej, opornej postawy wobec wychowawcy, z leniwej bierności. Niejednokrotnie wychowanek przeżywa jakieś kłopoty i zmartwienia, o których istnieniu wychowawca nic nie wie. Czasem wychowanek odbierający zlecenie jest podniecony rowiązywaniem jakiegoś zadania, odniesionymi sukcesami czy rozważaniem oczekujących go trudności. W wielu wypadkach przeżycia te powodują, że wychowanek nie’ może skupić uwagi na temacie poruszanym przez wychowawcę i w rezultacie nie potrafi właściwie odbierać i rozumieć informacji, które mają ukierunkować jego dalszą aktywność. Podobne wyniki może dawać lęk przed groźnym kierownikiem internatu czy grupy internatowej, obawa przed osobą przeprowadzającą kontrolę. Bywa i tak, że zły odbiór informacji i nieuwaga są po prostu konsekwencją złego stanu zdrowia czy złego samopoczucia wychowanka.

Może nim być niedbały albo nieudolny sposób wyrażania się, niekiedy trudność samego zagadnienia, którego wychowawcy nie udało się jeszcze dostatecznie zbadać i przemyśleć. Niejednokrotnie niejasność wyrażania się jest zamierzona. Ma to miejsce wówczas, gdy chodzi o uniknięcie wiążących wypowiedzi. Przełożeni np. w zakładzie poprawczym nieraz celowo dają nieletnim mgliste obietnice, zagmatwane oceny, aby móc w przyszłości dowolnie interpretować swe mętne wypowiedzi. Skutek jest zwykle taki, że nieletni mają poczucie, że są okłamywani, traktowani niesprawiedliwie, krzywdzeni.
Przekazując wychowankowi jakieś ukierunkowujące informacje, wychowawca musi zdawać sobie sprawę z tego, że niedokładny odbiór informacji nie zawsze wynika z błędności czy niewłaściwości sformułowań. Istnieje szereg przyczyn natury psychologicznej, które sprawiają, że wychowanek, odbierając informacje, może nie zrozumieć wychowawcy, mimo że informuje on go w sposób całkowicie jasny, dostosowany do jego poziomu intelektualnego.
Tak np. osoba wychowywana może nieuważnie słuchać wypowiedzi osoby wychowującej. Nie zawsze jednak w grę wchodzi brak zainteresowania wynikający z wrogiej, opornej postawy wobec wychowawcy, z leniwej bierności. Niejednokrotnie wychowanek przeżywa jakieś kłopoty i zmartwienia, o których istnieniu wychowawca nic nie wie. Czasem wychowanek odbierający zlecenie jest podniecony rowiązywaniem jakiegoś zadania, odniesionymi sukcesami czy rozważaniem oczekujących go trudności. W wielu wypadkach przeżycia te powodują, że wychowanek nie’ może skupić uwagi na temacie poruszanym przez wychowawcę i w rezultacie nie potrafi właściwie odbierać i rozumieć informacji, które mają ukierunkować jego dalszą aktywność. Podobne wyniki może dawać lęk przed groźnym kierownikiem internatu czy grupy internatowej, obawa przed osobą przeprowadzającą kontrolę. Bywa i tak, że zły odbiór informacji i nieuwaga są po prostu konsekwencją złego stanu zdrowia czy złego samopoczucia wychowanka.