Nauczyciel postępujący zgodnie z prezentowanym tu modelem nie egzekwuje zadanej pracy szkolnej, nie sprawdza, nie „odpytuje”, nie urządza klasówki itp. Jego rola jest odmienna. Inspiruje on aktywność intelektualną uczniów, a następnie stwarza warunki do jej zamanifestowania i uzyskania odpowiedniej gratyfikacji. Nie oznacza to, że postulujemy wprowadzenie tego modelu szkoły jako obowiązującego przez wszystkie lata pobytu wychowanka w zakładzie wychowawczym, poprawczym lub karnym. Sądzimy natomiast, że model ten może nam pomóc wprowadzić resocjalizowanego ucznia w tok nauki szkolnej (np. może on obowiązywać przez jeden rok). W procesie resocjalizacji przez nauczanie można by więc wyróżnić dwa etapy: 1) etap rozbudzania zainteresowań i wstępnej adaptacji szkolnej, 2) etap podtrzymywania zainteresowań, aktywizowania uczniów i wyrabiania dyscypliny szkolnej. Otóż na poziomie szkoły podstawowej można wprowadzić scharakteryzowany wyżej model nauczania, natomiast na poziomie szkoły średniej (i w ogóle wtedy, kiedy nauczyciel musi bardziej liczyć się z treściami nauczania, których przyswojenie stanowi warunek podjęcia przez ucznia bliskich już obowiązków zawodowych) etap pierwszy polega na swoistym traktowaniu uczniów. Chodzi tu z jednej strony o zajmowanie się indywidualnie każdym uczniem i wykorzystywanie doradzania wychowawczego, a ponadto o położenie nacisku na interesujące przekazywanie treści nauczania, a dopiero potem na sprawdzanie postępów ucznia i formułowanie ocen.

Nauczyciel postępujący zgodnie z prezentowanym tu modelem nie egzekwuje zadanej pracy szkolnej, nie sprawdza, nie „odpytuje”, nie urządza klasówki itp. Jego rola jest odmienna. Inspiruje on aktywność intelektualną uczniów, a następnie stwarza warunki do jej zamanifestowania i uzyskania odpowiedniej gratyfikacji. Nie oznacza to, że postulujemy wprowadzenie tego modelu szkoły jako obowiązującego przez wszystkie lata pobytu wychowanka w zakładzie wychowawczym, poprawczym lub karnym. Sądzimy natomiast, że model ten może nam pomóc wprowadzić resocjalizowanego ucznia w tok nauki szkolnej (np. może on obowiązywać przez jeden rok). W procesie resocjalizacji przez nauczanie można by więc wyróżnić dwa etapy: 1) etap rozbudzania zainteresowań i wstępnej adaptacji szkolnej, 2) etap podtrzymywania zainteresowań, aktywizowania uczniów i wyrabiania dyscypliny szkolnej. Otóż na poziomie szkoły podstawowej można wprowadzić scharakteryzowany wyżej model nauczania, natomiast na poziomie szkoły średniej (i w ogóle wtedy, kiedy nauczyciel musi bardziej liczyć się z treściami nauczania, których przyswojenie stanowi warunek podjęcia przez ucznia bliskich już obowiązków zawodowych) etap pierwszy polega na swoistym traktowaniu uczniów. Chodzi tu z jednej strony o zajmowanie się indywidualnie każdym uczniem i wykorzystywanie doradzania wychowawczego, a ponadto o położenie nacisku na interesujące przekazywanie treści nauczania, a dopiero potem na sprawdzanie postępów ucznia i formułowanie ocen.