Zarówno zakłady poprawcze, jak i zakłady karne dla młodocianych w coraz większej mierze uwzględniają nauczanie jako czynnik resocjalizacji. Aby ułatwić realizację zamierzeń wychowawczych, modyfikują z tego względu swoją organizację. „Więzienie dla młodocianych pisze S. Pławski przekształca się powoli w specjalny typ więzienia, w więzienie-szkołę (po francusku utarła się nazwa prison-école). Takie więzienia-szkoły istnieją obecnie w wielu krajach Europy: we Francji, w Danii, w Szwecji, u nas więzienie dla młodocianych w Szczypiornie, w Iławie i w Bojanowie”. W zakładach poprawczych i karnych z reguły organizowane jest nauczanie ogólnokształcące, ponadto nauczanie zawodowe w zasadniczych szkołach zawodowych czy na specjalnie prowadzonych kursach.
Bardzo często stosuje się łączenie nauki szkolnej z pracą zawodową. Wychowankowie bądź uczęszczają do szkoły dla pracujących funkcjonującej poza zakładem, bądź też, ucząc się, pracują przez kilka godzin w warsztatach szkolnych (Pełka-Sługoeka 1969). Słuszność łączenia nauki szkolnej z pracą zawodową uzasadnia się tym, że pozwala ono na wypełnienie czasu wychowanków odpowiednimi zajęciami, na wyzyskanie wychowawczych walorów pracy i skuteczniejsze kształtowanie odpowiedniej wobec niej postawy. Ponadto uczenie się zawodu wymaga odpowiedniej praktyki, a więc włączenia ucznia w proces pracy, gdyż tylko w ten sposób może on ugruntować wiadomości i rozwinąć umiejętności niezbędne do właściwego pełnienia roli zawodowej.

Zarówno zakłady poprawcze, jak i zakłady karne dla młodocianych w coraz większej mierze uwzględniają nauczanie jako czynnik resocjalizacji. Aby ułatwić realizację zamierzeń wychowawczych, modyfikują z tego względu swoją organizację. „Więzienie dla młodocianych pisze S. Pławski przekształca się powoli w specjalny typ więzienia, w więzienie-szkołę (po francusku utarła się nazwa prison-école). Takie więzienia-szkoły istnieją obecnie w wielu krajach Europy: we Francji, w Danii, w Szwecji, u nas więzienie dla młodocianych w Szczypiornie, w Iławie i w Bojanowie”. W zakładach poprawczych i karnych z reguły organizowane jest nauczanie ogólnokształcące, ponadto nauczanie zawodowe w zasadniczych szkołach zawodowych czy na specjalnie prowadzonych kursach.
Bardzo często stosuje się łączenie nauki szkolnej z pracą zawodową. Wychowankowie bądź uczęszczają do szkoły dla pracujących funkcjonującej poza zakładem, bądź też, ucząc się, pracują przez kilka godzin w warsztatach szkolnych (Pełka-Sługoeka 1969). Słuszność łączenia nauki szkolnej z pracą zawodową uzasadnia się tym, że pozwala ono na wypełnienie czasu wychowanków odpowiednimi zajęciami, na wyzyskanie wychowawczych walorów pracy i skuteczniejsze kształtowanie odpowiedniej wobec niej postawy. Ponadto uczenie się zawodu wymaga odpowiedniej praktyki, a więc włączenia ucznia w proces pracy, gdyż tylko w ten sposób może on ugruntować wiadomości i rozwinąć umiejętności niezbędne do właściwego pełnienia roli zawodowej.