Omawiając na konferencji w styczniu 1964 r. działalność milicji łódzkiej, płk H. Słabczyk stwierdził, że milicja łódzka kieruje młodzież zagrożoną przestępczym wykolejeniem do odpowiednich instytucji lub organizacji, które zapewniają tej młodzieży opiekę moralną, wychowawczą i materialną; przeprowadza się także rozmowy poprawcze i kontroluje zachowanie i sposób spędzania wolnego czasu. Milicja łódzka korzysta z pomocy wydziału zatrudnienia, kierując nieletnich zagrożonych przestępczym wykolejeniem do pracy, umieszcza ich w szkole, powierza opiece ZMS lub ZHP, a także kieruje ich do Ochotniczych Hufców Pracy (Janicki 1964, s. 38). Milicja łódzka zajmowała się również wyszukiwaniem młodzieży wykolejającej się i żyjącej w niekorzystnych warunkach, a następnie kierowała ją np. na kolonie letnie. Podobne poczynania obserwuje się i na innych terenach naszego kraju. W wielu wypadkach funkcjonariusze MO kierują nieletnich (w wieku 15-17 lat) za pośrednictwem kuratorium do półinternatów, szkół zawodowych i innych ośrodków oświatowych i opiekuńczych. Analogiczne działania podejmuje policja japońska. W każdej prowincji istnieją tam specjalne ośrodki policyjne  zajmujące się między innymi ujawnianiem młodzieży zagrożonej wykolejeniem przestępczym oraz kontrolą nad tą młodzieżą. Funkcje te wykonują z reguły kobiety zatrudnione w policji, którym pomagają w ramach pracy społecznej osoby cywilne. Mamy tu więc sytuację podobną jak w kurateli sądowej; sędziom i kuratorom zawodowym pomagają kuratorzy społeczni. Również inspektorzy policji kobiecej innych krajów, np. Włoch, korzystają z pomocy działaczy społecznych.

Omawiając na konferencji w styczniu 1964 r. działalność milicji łódzkiej, płk H. Słabczyk stwierdził, że milicja łódzka kieruje młodzież zagrożoną przestępczym wykolejeniem do odpowiednich instytucji lub organizacji, które zapewniają tej młodzieży opiekę moralną, wychowawczą i materialną; przeprowadza się także rozmowy poprawcze i kontroluje zachowanie i sposób spędzania wolnego czasu. Milicja łódzka korzysta z pomocy wydziału zatrudnienia, kierując nieletnich zagrożonych przestępczym wykolejeniem do pracy, umieszcza ich w szkole, powierza opiece ZMS lub ZHP, a także kieruje ich do Ochotniczych Hufców Pracy (Janicki 1964, s. 38). Milicja łódzka zajmowała się również wyszukiwaniem młodzieży wykolejającej się i żyjącej w niekorzystnych warunkach, a następnie kierowała ją np. na kolonie letnie. Podobne poczynania obserwuje się i na innych terenach naszego kraju. W wielu wypadkach funkcjonariusze MO kierują nieletnich (w wieku 15-17 lat) za pośrednictwem kuratorium do półinternatów, szkół zawodowych i innych ośrodków oświatowych i opiekuńczych. Analogiczne działania podejmuje policja japońska. W każdej prowincji istnieją tam specjalne ośrodki policyjne  zajmujące się między innymi ujawnianiem młodzieży zagrożonej wykolejeniem przestępczym oraz kontrolą nad tą młodzieżą. Funkcje te wykonują z reguły kobiety zatrudnione w policji, którym pomagają w ramach pracy społecznej osoby cywilne. Mamy tu więc sytuację podobną jak w kurateli sądowej; sędziom i kuratorom zawodowym pomagają kuratorzy społeczni. Również inspektorzy policji kobiecej innych krajów, np. Włoch, korzystają z pomocy działaczy społecznych.