czwartek, 13 lutego, 2025

Nadawanie i odbieranie informacji, a więc zarówno zlecanie, jak i kontrolowanie stanowią integralny element globalnie ujmowanego procesu stymulowania wychowawczego. Jest ono efektywne wówczas, gdy doprowadza do zamierzonego (zgodnego z przyjętym ideałem wychowawczym) ukierunkowania aktywności osób wychowywanych. Aktywność ta zależy nie tylko od oddziaływania ukierunkowującego funkcjonowania poszczególnych grup, ale i od oddziaływania ukierunkowującego funkcjonowanie poszczególnych osób. Przekaz inicjujący i ukierunkowujący interakcje powinien być zrozumiały dla adresata, jasny, a więc nie budzący wątpliwości co do oczekiwań nadawcy, wyczerpujący, a więc pozbawiony luk. Powinien być ponadto treściwy, czyli nie zawierający słów zbędnych, które tylko gmatwają treść zlecenia. Dopiero wtedy, kiedy nadawca respektuje wskazane zlecenia, może on mieć nadzieję wywołania interakcji, na której mu zależy. Sprawą podstawową jest również treść przekazanej informacji. Odbiorca poszukuje nie tylko informacji wyrażających oczekiwania społeczne. Chodzi mu nie tylko o to, by np. pełnić rolę szkolną czy zawodową, uzyskując informacje stymulujące działalność, za którą jest odpowiedzialny. Interesuje go również takie pełnienie roli, które miałoby dla niego maksymalne walory gratyfikacyjne. Chce więc np. wiedzieć, co ma robić, aby uzyskać najlepsze stopnie szkolne, czy możliwie dużo zarobić, albo też chce tylko (czy także) wiedzieć, co ma robić, by zaspokoić potrzebę uznawania czy wyrazić swoje dążenie do poznawania i twórczego przekształcania rzeczywistości. Pełnienie roli ma dlań również walory przystosowawcze, poszukuje więc informacji, które umożliwiają mu minimalizację wysiłku i ryzyka. Należałoby więc powiedzieć, że im bardziej przekazy zawierają wszystkie wymienione informacje, tym bardziej można je uznać za efektywne ukierunkowywanie jednostki. Elementem podstawowym ukierunkowywania, które interesuje szczególnie osoby przebywające np. w zakładzie poprawczym czy karnym, są informacje dotyczące takich zadań, które stwarzają szanse możliwie szybkiego opuszczania zakładu. Ale walory wychowawcze aktywizowania odbiorcy przekazu mogą być bardzo rozmaite. Przekazy sterujące np. pracą zawodową (ze względu na ich treść doniosłą wychowawczo) mogą powodować ukierunkowanie tzw. wynikowe albo realizacyjne, albo jedne i drugie.

0 Comments

Leave a Comment

Kategorie

Odzież

Nadawanie i odbieranie informacji, a więc zarówno zlecanie, jak i kontrolowanie stanowią integralny element globalnie ujmowanego procesu stymulowania wychowawczego. Jest ono efektywne wówczas, gdy doprowadza do zamierzonego (zgodnego z przyjętym ideałem wychowawczym) ukierunkowania aktywności osób wychowywanych. Aktywność ta zależy nie tylko od oddziaływania ukierunkowującego funkcjonowania poszczególnych grup, ale i od oddziaływania ukierunkowującego funkcjonowanie poszczególnych osób. Przekaz inicjujący i ukierunkowujący interakcje powinien być zrozumiały dla adresata, jasny, a więc nie budzący wątpliwości co do oczekiwań nadawcy, wyczerpujący, a więc pozbawiony luk. Powinien być ponadto treściwy, czyli nie zawierający słów zbędnych, które tylko gmatwają treść zlecenia. Dopiero wtedy, kiedy nadawca respektuje wskazane zlecenia, może on mieć nadzieję wywołania interakcji, na której mu zależy. Sprawą podstawową jest również treść przekazanej informacji. Odbiorca poszukuje nie tylko informacji wyrażających oczekiwania społeczne. Chodzi mu nie tylko o to, by np. pełnić rolę szkolną czy zawodową, uzyskując informacje stymulujące działalność, za którą jest odpowiedzialny. Interesuje go również takie pełnienie roli, które miałoby dla niego maksymalne walory gratyfikacyjne. Chce więc np. wiedzieć, co ma robić, aby uzyskać najlepsze stopnie szkolne, czy możliwie dużo zarobić, albo też chce tylko (czy także) wiedzieć, co ma robić, by zaspokoić potrzebę uznawania czy wyrazić swoje dążenie do poznawania i twórczego przekształcania rzeczywistości. Pełnienie roli ma dlań również walory przystosowawcze, poszukuje więc informacji, które umożliwiają mu minimalizację wysiłku i ryzyka. Należałoby więc powiedzieć, że im bardziej przekazy zawierają wszystkie wymienione informacje, tym bardziej można je uznać za efektywne ukierunkowywanie jednostki. Elementem podstawowym ukierunkowywania, które interesuje szczególnie osoby przebywające np. w zakładzie poprawczym czy karnym, są informacje dotyczące takich zadań, które stwarzają szanse możliwie szybkiego opuszczania zakładu. Ale walory wychowawcze aktywizowania odbiorcy przekazu mogą być bardzo rozmaite. Przekazy sterujące np. pracą zawodową (ze względu na ich treść doniosłą wychowawczo) mogą powodować ukierunkowanie tzw. wynikowe albo realizacyjne, albo jedne i drugie.

0 Comments

Leave a Comment