Zwrócimy teraz uwagę na resocjalizacyjne walory pracy porządkowo-gospodarczej, a więc takiej, jak np. pomoc w kuchni, sprzątanie pomieszczeń, przynoszenie odpowiedniego sprzętu, porządkowanie terenów zielonych itp. Należy stwierdzić, iż ograniczanie się do pracy porządkowo-gospodarczej jest nieuzasadnione i prowadzi do ogromnego zubożenia oddziaływań resocjalizujących.Niemniej jednak, także i ta forma pracy może okazać się korzystna ze względów wychowawczych, jeżeli jest stosowana obok innej formy resocjalizacji przez pracę i jeżeli jest traktowana jako czynnik integrujący grupy wychowawcze oraz przyczyniający się do rozwoju samorządu młodzieży. Chodzi bowiem o to, aby podejmowane prace porządkowo-gospodarcze stawały się czynnikiem Wzrostu kultury osobistej wychowanków, pozwalając im w czynny sposób dać wyraz swemu zamiłowaniu do czystości i estetyki pomieszczeń. W taki właśnie sposób wykorzystywano prace porządkowo-gospodarcze w zakładzie karnym dla młodocianych w Szczypiornie. Prace te były wykonywane przez dyżurnych, którzy zmieniali się codziennie, a dyżury porządkowe pełnili kolejno wszyscy wychowankowie. Ponadto, doraźne prace porządkowo-gospodarcze (np. oczyszczenie placów, kopanie klombów, sadzenie kwiatów itp.) spełniały całe pododdziały. Równocześnie poprzez doradzanie, inspirowano inicjatywę wychowanków w zakresie dbałości o estetykę i czystość zakładu. Otrzymanie pozwolenia na urządzenie sypialni według własnych upodobań stawało się dla niektórych grup cenną nagrodą, a chłopcy starali się urządzić swoje sypialnie w sposób maksymalnie estetyczny i funkcjonalny.

Zwrócimy teraz uwagę na resocjalizacyjne walory pracy porządkowo-gospodarczej, a więc takiej, jak np. pomoc w kuchni, sprzątanie pomieszczeń, przynoszenie odpowiedniego sprzętu, porządkowanie terenów zielonych itp. Należy stwierdzić, iż ograniczanie się do pracy porządkowo-gospodarczej jest nieuzasadnione i prowadzi do ogromnego zubożenia oddziaływań resocjalizujących.Niemniej jednak, także i ta forma pracy może okazać się korzystna ze względów wychowawczych, jeżeli jest stosowana obok innej formy resocjalizacji przez pracę i jeżeli jest traktowana jako czynnik integrujący grupy wychowawcze oraz przyczyniający się do rozwoju samorządu młodzieży. Chodzi bowiem o to, aby podejmowane prace porządkowo-gospodarcze stawały się czynnikiem Wzrostu kultury osobistej wychowanków, pozwalając im w czynny sposób dać wyraz swemu zamiłowaniu do czystości i estetyki pomieszczeń. W taki właśnie sposób wykorzystywano prace porządkowo-gospodarcze w zakładzie karnym dla młodocianych w Szczypiornie. Prace te były wykonywane przez dyżurnych, którzy zmieniali się codziennie, a dyżury porządkowe pełnili kolejno wszyscy wychowankowie. Ponadto, doraźne prace porządkowo-gospodarcze (np. oczyszczenie placów, kopanie klombów, sadzenie kwiatów itp.) spełniały całe pododdziały. Równocześnie poprzez doradzanie, inspirowano inicjatywę wychowanków w zakresie dbałości o estetykę i czystość zakładu. Otrzymanie pozwolenia na urządzenie sypialni według własnych upodobań stawało się dla niektórych grup cenną nagrodą, a chłopcy starali się urządzić swoje sypialnie w sposób maksymalnie estetyczny i funkcjonalny.