Ze względu na rolę socjalizującą takiej osoby znaczącej, jaką jest nauczyciel, w inspirowaniu aktywności kształtującej twórczą osobowość ucznia, należy podkreślić znaczenie nauczania w budzeniu myślenia refleksyjnego, służącego rozwiązywaniu problemów. Chodzi o aktywizowanie tych potrzeb, które można zaspokoić jedynie poprzez uczenie się pożądanego społecznie zachowania się. Chodzi tu także o nagradzanie wszelkich postępów w uczeniu się, dokonywane za pomocą zdarzeń stopniowo zaspokajających te potrzeby. Chodzi też o stwarzanie okazji do powtarzania pożądanego zachowania tak długo, aż zostanie ono przyswojone i twórczo rozwijane. W tym celu niezbędne jest ustalenie nagród w postaci stopni, punktów, które można wymieniać na różnego rodzaju przywileje szkolne, takie jak np. uczestnictwo w zawodach sportowych, członkostwo w Drużynach Nieprzetartego Szlaku, w atrakcyjnych kołach zainteresowań, figurowanie na listach osób wyróżnianych itp. Niezbędne jest również programowanie rozwoju każdego układu zdolności (wiadomości i umiejętności) jednostki tak, aby mogła nabywać nowe zdolności; można to czynić m.in. przyznając nagrody punktowe za każdy krok naprzód i za każdą twórczą inicjatywę. Rzecz w tym, aby każdy uczeń zawsze wiedział, jakie nagrody już zdobył i jaka jest ich wartość (jako stopni i punktów wymiennych na określone przywileje). Równocześnie nauczyciel musi zapewnić uczniowi możliwość powtarzania danego zachowania (z dodatkowymi nagrodami) i czynić to tak długo, dopóki nie zostanie osiągnięty pożądany poziom uczenia się i odpowiedni jego kierunek i tempo.

Ze względu na rolę socjalizującą takiej osoby znaczącej, jaką jest nauczyciel, w inspirowaniu aktywności kształtującej twórczą osobowość ucznia, należy podkreślić znaczenie nauczania w budzeniu myślenia refleksyjnego, służącego rozwiązywaniu problemów. Chodzi o aktywizowanie tych potrzeb, które można zaspokoić jedynie poprzez uczenie się pożądanego społecznie zachowania się. Chodzi tu także o nagradzanie wszelkich postępów w uczeniu się, dokonywane za pomocą zdarzeń stopniowo zaspokajających te potrzeby. Chodzi też o stwarzanie okazji do powtarzania pożądanego zachowania tak długo, aż zostanie ono przyswojone i twórczo rozwijane. W tym celu niezbędne jest ustalenie nagród w postaci stopni, punktów, które można wymieniać na różnego rodzaju przywileje szkolne, takie jak np. uczestnictwo w zawodach sportowych, członkostwo w Drużynach Nieprzetartego Szlaku, w atrakcyjnych kołach zainteresowań, figurowanie na listach osób wyróżnianych itp. Niezbędne jest również programowanie rozwoju każdego układu zdolności (wiadomości i umiejętności) jednostki tak, aby mogła nabywać nowe zdolności; można to czynić m.in. przyznając nagrody punktowe za każdy krok naprzód i za każdą twórczą inicjatywę. Rzecz w tym, aby każdy uczeń zawsze wiedział, jakie nagrody już zdobył i jaka jest ich wartość (jako stopni i punktów wymiennych na określone przywileje). Równocześnie nauczyciel musi zapewnić uczniowi możliwość powtarzania danego zachowania (z dodatkowymi nagrodami) i czynić to tak długo, dopóki nie zostanie osiągnięty pożądany poziom uczenia się i odpowiedni jego kierunek i tempo.