Opiekun musi umieć cierpliwie słuchać osobistych zwierzeń wychowanka. Musi jednak jednocześnie, przez wytworzenie klimatu rzeczowej analizy, bronić wychowanka przed jałowym wyżywaniem się w wywlekaniach wszelkiego rodzaju uczuć. Jednocześnie wychowawca powinien pamiętać, iż pewne „wyładowanie” oraz rzutowanie na osobę wychowawcy niektórych emocji może wychowankowi sprawić ulgę, a także ujawnić szereg ważnych dla diagnozy faktów. Rzeczą istotną jest przestrzeganie zasady dyskrecji. Chodzi tu więc o zachowanie dyskrecji w toku zbierania danych potrzebnych dla studium przypadku. Nie może mieć miejsca żadne podglądanie, podsłuchiwanie, rewidowanie, a także czasem, raniące uczucia osoby badanej, zasięganie opinii u osób jej niechętnych lub wręcz wrogich. Chodzi tu o okazanie zainteresowania i dostrzeganie zjawisk, przy zachowaniu szacunku dla osoby badanej i bez wdzierania się w sferę spraw intymnych. Obowiązuje także dyskrecja w posługiwaniu się zdobytymi informacjami. Nie można pochopnie dzielić się informacjami z osobami bliskimi osobie objętej pracą nad przypadkiem. Obowiązuje także opiekuna ścisła tajemnica wobec osób obcych i nie związanych pracą nad przypadkiem, podobnie jak obowiązuje ona lekarza czy adwokata.

Opiekun musi umieć cierpliwie słuchać osobistych zwierzeń wychowanka. Musi jednak jednocześnie, przez wytworzenie klimatu rzeczowej analizy, bronić wychowanka przed jałowym wyżywaniem się w wywlekaniach wszelkiego rodzaju uczuć. Jednocześnie wychowawca powinien pamiętać, iż pewne „wyładowanie” oraz rzutowanie na osobę wychowawcy niektórych emocji może wychowankowi sprawić ulgę, a także ujawnić szereg ważnych dla diagnozy faktów. Rzeczą istotną jest przestrzeganie zasady dyskrecji. Chodzi tu więc o zachowanie dyskrecji w toku zbierania danych potrzebnych dla studium przypadku. Nie może mieć miejsca żadne podglądanie, podsłuchiwanie, rewidowanie, a także czasem, raniące uczucia osoby badanej, zasięganie opinii u osób jej niechętnych lub wręcz wrogich. Chodzi tu o okazanie zainteresowania i dostrzeganie zjawisk, przy zachowaniu szacunku dla osoby badanej i bez wdzierania się w sferę spraw intymnych. Obowiązuje także dyskrecja w posługiwaniu się zdobytymi informacjami. Nie można pochopnie dzielić się informacjami z osobami bliskimi osobie objętej pracą nad przypadkiem. Obowiązuje także opiekuna ścisła tajemnica wobec osób obcych i nie związanych pracą nad przypadkiem, podobnie jak obowiązuje ona lekarza czy adwokata.