Równocześnie w sposób kreatogenny resocjalizującej, polega na zrozumieniu osoby wychowywanej, które pozwala dostrzegać w niej „moment psychologiczny”, dużej gotowości do nauczenia się społecznie cennej reakcji. Zadanie to polega na takim pokierowaniu tą osobą, aby jej reakcja była prawidłowa, a następnie, aby zwiększało się jej zadowolenie z własnego sukcesu. Trzeba przy tym podkreślić, że wychowawca może upewnić się o gotowości jednostki do resocjalizującego uczenia się tylko wtedy, gdy będzie wiedział, że ma ona przed sobą wyraźny i atrakcyjny dla niej cel oraz że odczuwa potrzeby, które mogą być zaspokojone za pomocą zgodnej z normami współżycia społecznego reakcji na daną sytuację. Ponadto wychowawca musi być przekonany, że zdolna jest ona prawidłowo rozpoznawać sytuacje i potrafi prawidłowo na nie reagować. Kiedy osoba resocjalizowana osiągnęła ten moment gotowości, wychowawca powinien zapewnić jej pełną zrozumienia pomoc i kierownictwo. Równocześnie jednak osoba resocjalizowana musi sama zareagować na daną sytuację i odczuwać osobiste zadowolenie ze swego osiągnięcia. Silniejsza tendencja do takiego samego reagowania następnym razem, kiedy zaistnieje taka sama sytuacja, będzie stanowić dowód, że miało miejsce resocjalizujące uczenie się.

Równocześnie w sposób kreatogenny resocjalizującej, polega na zrozumieniu osoby wychowywanej, które pozwala dostrzegać w niej „moment psychologiczny”, dużej gotowości do nauczenia się społecznie cennej reakcji. Zadanie to polega na takim pokierowaniu tą osobą, aby jej reakcja była prawidłowa, a następnie, aby zwiększało się jej zadowolenie z własnego sukcesu. Trzeba przy tym podkreślić, że wychowawca może upewnić się o gotowości jednostki do resocjalizującego uczenia się tylko wtedy, gdy będzie wiedział, że ma ona przed sobą wyraźny i atrakcyjny dla niej cel oraz że odczuwa potrzeby, które mogą być zaspokojone za pomocą zgodnej z normami współżycia społecznego reakcji na daną sytuację. Ponadto wychowawca musi być przekonany, że zdolna jest ona prawidłowo rozpoznawać sytuacje i potrafi prawidłowo na nie reagować. Kiedy osoba resocjalizowana osiągnęła ten moment gotowości, wychowawca powinien zapewnić jej pełną zrozumienia pomoc i kierownictwo. Równocześnie jednak osoba resocjalizowana musi sama zareagować na daną sytuację i odczuwać osobiste zadowolenie ze swego osiągnięcia. Silniejsza tendencja do takiego samego reagowania następnym razem, kiedy zaistnieje taka sama sytuacja, będzie stanowić dowód, że miało miejsce resocjalizujące uczenie się.