Może to być ukierunkowywanie i pobudzanie za pomocą bodźców symbolicznych, ale i od strony reakcji na te bodźce. Zachodzi ono tylko wtedy, kiedy wskutek odpowiednich informacji ukierunkowujących i pobudzających człowiek zaczyna realizować czynności niezbędne do wykonania zadania. Przykładem omawianego sterowania jest sytuacja, gdy osoba wychowywana odpowiednio stymulowana (tj. ukierunkowana i pobudzana przez osobę wychowującą) zacznie wykonywać zlecone zadanie, a wychowawca stymulowany informacjami (dotyczącymi reakcji wychowanka) będzie sam z kolei na te informacje odpowiednio reagować, np. kontrolując czynności wychowanka. W oddziaływaniu wychowującym chodzi o stymulowanie czynności wywołujących procesy socjalizacji i rozwój osobowości człowieka, który jest przedmiotem oddziaływań. Każda działalność wychowawcza spełnia tę funkcję tym lepiej, im skuteczniej stymuluje osobę wychowywaną i efektywniej wywołuje wzmacniające, czyli uczące doświadczenia. Chodzi tu o doświadczenia, które utrwalają i rozwijają rezultaty stymulowanych czynności. Przyjęta tu koncepcja wychowania resocjalizującego zakłada, że powinniśmy tworzyć nie tylko sytuacje stymulujące czynności ćwiczące, ale i sytuacje, dzięki którym te czynności ulegną odpowiedniemu wzmocnieniu. Niemałe znaczenie ma tu powtarzanie określonych doświadczeń, podtrzymywane przez stosowanie odpowiednich kar i nagród, a więc przez oddziaływania wzmacniające ujemnie i dodatnio.
0 Comments