Gdy człowiek osiągnie ogólną sprawność miłości i połączy się z tym wybór konkretnej osoby budzącej zainteresowanie erotyczne, rodzi się dojrzała miłość. Różne są rodzaje miłości. Miłość małżeńska jest wśród nich miłością specjalną – takim sposobem życia, żeby przechodzić przez nie we dwoje. Dla chrześcijan relacja ta jest sakramentem. Miłość małżeńska nie ma dobrej prasy ani w literaturze, ani w mass mediach. «Ach, to nudno w kółko, wciąż, tylko zawsze jeden mąż» – mówiła przedwojenna jeszcze piosenka; częściej opisuje się zdrady, trójkąty i porzucenia niż wytrwałą miłość między tymi samymi osobami. Taka miłość wydaje się może zbyt zwykła, nieciekawa, a jednak o takiej właśnie miłości ludzie marzą. Gdy się jej przyjrzeć z bliska, nie jest taka szara i jednolita, jakby się zdawało. Zmienia się i przekształca wielokrotnie w trakcie swego rozwoju i wyróżnia specyficznymi cechami od innych miłości erotycznych. Do cech tych należy nastawienie ku przyszłości, pragnienie wspólnego działania, pobudzenie aktywności, nadzieja na przyszłość. Z tym związana jest potrzeba stwarzania. Płodność jako cecha miłości małżeńskiej dotyczy przede wszystkim rodzenia i wychowania dzieci, ale także wszelkich wspólnych dokonań, jak na przykład stworzenie domu – w sensie materialnym i całego stylu życia. Cechą miłości małżeńskiej jest też porzucenie części swego egoizmu na rzecz nowej jakości, jaką stanowi wspólnota dwojga, w której oboje starają się o dobro drugiego, a także współodpowiedzialność. Współodpowiedzialność to traktowanie wszystkiego, co się w małżeństwie zdarzy, jako następstwa działania obu stron. Oboje ponoszą odpowiedzialność za niepowodzenia, oboje są też twórcami satysfakcji i szczęścia.

Gdy człowiek osiągnie ogólną sprawność miłości i połączy się z tym wybór konkretnej osoby budzącej zainteresowanie erotyczne, rodzi się dojrzała miłość. Różne są rodzaje miłości. Miłość małżeńska jest wśród nich miłością specjalną – takim sposobem życia, żeby przechodzić przez nie we dwoje. Dla chrześcijan relacja ta jest sakramentem. Miłość małżeńska nie ma dobrej prasy ani w literaturze, ani w mass mediach. «Ach, to nudno w kółko, wciąż, tylko zawsze jeden mąż» – mówiła przedwojenna jeszcze piosenka; częściej opisuje się zdrady, trójkąty i porzucenia niż wytrwałą miłość między tymi samymi osobami. Taka miłość wydaje się może zbyt zwykła, nieciekawa, a jednak o takiej właśnie miłości ludzie marzą. Gdy się jej przyjrzeć z bliska, nie jest taka szara i jednolita, jakby się zdawało. Zmienia się i przekształca wielokrotnie w trakcie swego rozwoju i wyróżnia specyficznymi cechami od innych miłości erotycznych. Do cech tych należy nastawienie ku przyszłości, pragnienie wspólnego działania, pobudzenie aktywności, nadzieja na przyszłość. Z tym związana jest potrzeba stwarzania. Płodność jako cecha miłości małżeńskiej dotyczy przede wszystkim rodzenia i wychowania dzieci, ale także wszelkich wspólnych dokonań, jak na przykład stworzenie domu – w sensie materialnym i całego stylu życia. Cechą miłości małżeńskiej jest też porzucenie części swego egoizmu na rzecz nowej jakości, jaką stanowi wspólnota dwojga, w której oboje starają się o dobro drugiego, a także współodpowiedzialność. Współodpowiedzialność to traktowanie wszystkiego, co się w małżeństwie zdarzy, jako następstwa działania obu stron. Oboje ponoszą odpowiedzialność za niepowodzenia, oboje są też twórcami satysfakcji i szczęścia.