Niejednokrotnie niezbędne jest udzielenie wszechstronnej pomocy zarówno młodzieży zagrożonej wykolejeniem, jak i jej rodzicom, ze strony instytucji opiekuńczo-wychowawczej wzbogacającej środowisko młodzieży. Tego typu instytucją jest Ognisko Wychowawcze (forma stworzona przez Kazimierza Lisieckiego, a kierowana obecnie i twórczo rozwijana przez Marię Łopatkową). Ognisko Wychowawcze jest to zespół złożony z wychowawców, psychologów i lekarzy, którego zadaniem jest pomoc dzieciom i rodzicom znajdującym się w szczególnie trudnych sytuacjach życiowych. Chodzi o pomoc zarówno materialną, jak też polegającą na usługach i doradzaniu w rozwiązywaniu trudności rodzinnych. W zasadzie do Ognisk przyjmuje się dzieci i młodzież zagrożoną wykolejeniem społecznym i wykolejającą się, ale nie upośledzoną umysłowo i nie wymagającą pobytu w zakładzie leczniczym. Chodzi tu o młodzież mieszkającą z rodzicami, którzy akceptują pomoc ze strony Ogniska i oni sami rokują nadzieję na podniesienie poziomu własnego oddziaływania na dziecko. Zakłada się, że każde dziecko ma prawo wyboru swego wychowawcy i nawiązania z nim bliskiego, indywidualnego kontaktu. Powinien mu towarzyszyć bliski kontakt wychowawcy z rodzicami dziecka, jak również łączność z jego nauczycielami i rówieśnikami. Jeżeli wymagają tego okoliczności rodzinne, dziecko ma możliwość czasowego zamieszkania na terenie Ogniska.

Niejednokrotnie niezbędne jest udzielenie wszechstronnej pomocy zarówno młodzieży zagrożonej wykolejeniem, jak i jej rodzicom, ze strony instytucji opiekuńczo-wychowawczej wzbogacającej środowisko młodzieży. Tego typu instytucją jest Ognisko Wychowawcze (forma stworzona przez Kazimierza Lisieckiego, a kierowana obecnie i twórczo rozwijana przez Marię Łopatkową). Ognisko Wychowawcze jest to zespół złożony z wychowawców, psychologów i lekarzy, którego zadaniem jest pomoc dzieciom i rodzicom znajdującym się w szczególnie trudnych sytuacjach życiowych. Chodzi o pomoc zarówno materialną, jak też polegającą na usługach i doradzaniu w rozwiązywaniu trudności rodzinnych. W zasadzie do Ognisk przyjmuje się dzieci i młodzież zagrożoną wykolejeniem społecznym i wykolejającą się, ale nie upośledzoną umysłowo i nie wymagającą pobytu w zakładzie leczniczym. Chodzi tu o młodzież mieszkającą z rodzicami, którzy akceptują pomoc ze strony Ogniska i oni sami rokują nadzieję na podniesienie poziomu własnego oddziaływania na dziecko. Zakłada się, że każde dziecko ma prawo wyboru swego wychowawcy i nawiązania z nim bliskiego, indywidualnego kontaktu. Powinien mu towarzyszyć bliski kontakt wychowawcy z rodzicami dziecka, jak również łączność z jego nauczycielami i rówieśnikami. Jeżeli wymagają tego okoliczności rodzinne, dziecko ma możliwość czasowego zamieszkania na terenie Ogniska.