Jackman twierdzi natomiast, że prostytutki w USA mają prawidłową osobowość, typowe dla innych ludzi życie rodzinne, a prostytucja wynika ze związków ze szczególnymi ludźmi. W Polsce badania przeprowadzone przez naukowców gdańskich wykazały na przykład, że «najmłodsze prostytutki jako powód swojego nierządu podawały niechęć do systematycznej pracy, głównie ze względu na jej niską opłacalność…» W świetnej książce O współczesności bez osłonek Salomon Łastik pisze, że spora część prostytutek traktuje swój proceder jako zajęcie tymczasowe. Wiadomo bowiem, że wiele z nich wychodzi za mąż i porzuca swój fach. Ba! Niektóre nawet robią karierę. Pracownicy sopockiego «Grand Hotelu» nieraz byli świadkami uroczystości weselnych wyprawianych przez Amerykanów, którzy pojmowali za żony eksponowane «mewki». Nawiasem warto wspomnieć, że pokutuje swoisty mit wyjątkowej wierności i umiejętności erotycznych takich żon. Nie znajduje to potwierdzenia w praktyce, bowiem wiele byłych prostytutek zdradza swoich mężów, a umiejętności ich nie zawsze są nadzwyczajne. Nie ma więc żadnej reguły, a należy sądzić raczej, że podobna przeszłość nie pozostaje bez śladu w osobowości, jakiekolwiek byłyby przyczyny prostytucji. Oprócz typowych prostytutek, tak zwanych dworcówek czy bywalczyń luksusowych kawiarń, istnieje prostytucja «chałupnicza», uprawiana przez szanowane mężatki, pracownice, które w wolne popołudnia «dorabiają» sobie na boku. Salomon Łastik pisze dalej, że «upadek kultu cnoty plus brak kultury seksualnej często zmusza dziewczynę do przechodzenia z rąk do rąk. Wystarczy najzwyklejszy szantaż czy przejęcie się atmosferą swobody seksualnej, jaka wytworzyła się w gronie studenckim, i stamtąd przeszła dalej. Niepoślednią rolę odgrywają też różne zespoliki śpiewacze, a szczególnie filmowcy, na których lecą dziewczyny z najrozmaitszych środowisk […] Dziewczyny marzące o błyskotliwej karierze filmowej gotowe są zapłacić każdą cenę […] Można bez obawy popełnienia błędu stwierdzić, że przytłaczająca większość prostytutek, niezależnie od tego, kiedy wstąpiły na drogę profesjonalizacji procederu, weszła w stosunki płciowe mając zaledwie 12-14 lat>t0 jest w wieku najniebezpieczniejszym, w okresie, gdy dziewczyna usługi tego rodzaju świadczyć już może ze względu na pewne oznaki zewnętrzne, psychicznie jednak jest jeszcze zupełnym dzieckiem».

Jackman twierdzi natomiast, że prostytutki w USA mają prawidłową osobowość, typowe dla innych ludzi życie rodzinne, a prostytucja wynika ze związków ze szczególnymi ludźmi. W Polsce badania przeprowadzone przez naukowców gdańskich wykazały na przykład, że «najmłodsze prostytutki jako powód swojego nierządu podawały niechęć do systematycznej pracy, głównie ze względu na jej niską opłacalność…» W świetnej książce O współczesności bez osłonek Salomon Łastik pisze, że spora część prostytutek traktuje swój proceder jako zajęcie tymczasowe. Wiadomo bowiem, że wiele z nich wychodzi za mąż i porzuca swój fach. Ba! Niektóre nawet robią karierę. Pracownicy sopockiego «Grand Hotelu» nieraz byli świadkami uroczystości weselnych wyprawianych przez Amerykanów, którzy pojmowali za żony eksponowane «mewki». Nawiasem warto wspomnieć, że pokutuje swoisty mit wyjątkowej wierności i umiejętności erotycznych takich żon. Nie znajduje to potwierdzenia w praktyce, bowiem wiele byłych prostytutek zdradza swoich mężów, a umiejętności ich nie zawsze są nadzwyczajne. Nie ma więc żadnej reguły, a należy sądzić raczej, że podobna przeszłość nie pozostaje bez śladu w osobowości, jakiekolwiek byłyby przyczyny prostytucji. Oprócz typowych prostytutek, tak zwanych dworcówek czy bywalczyń luksusowych kawiarń, istnieje prostytucja «chałupnicza», uprawiana przez szanowane mężatki, pracownice, które w wolne popołudnia «dorabiają» sobie na boku. Salomon Łastik pisze dalej, że «upadek kultu cnoty plus brak kultury seksualnej często zmusza dziewczynę do przechodzenia z rąk do rąk. Wystarczy najzwyklejszy szantaż czy przejęcie się atmosferą swobody seksualnej, jaka wytworzyła się w gronie studenckim, i stamtąd przeszła dalej. Niepoślednią rolę odgrywają też różne zespoliki śpiewacze, a szczególnie filmowcy, na których lecą dziewczyny z najrozmaitszych środowisk […] Dziewczyny marzące o błyskotliwej karierze filmowej gotowe są zapłacić każdą cenę […] Można bez obawy popełnienia błędu stwierdzić, że przytłaczająca większość prostytutek, niezależnie od tego, kiedy wstąpiły na drogę profesjonalizacji procederu, weszła w stosunki płciowe mając zaledwie 12-14 lat>t0 jest w wieku najniebezpieczniejszym, w okresie, gdy dziewczyna usługi tego rodzaju świadczyć już może ze względu na pewne oznaki zewnętrzne, psychicznie jednak jest jeszcze zupełnym dzieckiem».