Procedura psychodramatyczna stosowana w Vitry służy także reedukacji tych chłopców, których wykolejenie wiąże się z przyjęciem ról społecznych destruktywnych wobec całości ładu społecznego (Chazal 1962). Wychowawcy starają się za pomocą niedyrektywnej dramatyzacji ukazać rzeczywisty obraz i funkcję tych ról oraz ich społeczne źródła. Sądzą oni, że psychodrama pozwala odbudować człowieka na gruzach ról społecznie destruktywnych. Istotnym bowiem momentem resocjalizacji w Vitry jest zdemaskowanie i zdeprecjonizowanie ról, które doprowadziły chłopców do przestępstwa. Stosując psychodramę, wychowawcy starają się ujawnić wszelkie mistyfikacje, negatywy i niekonsekwencje, które tkwią w rolach prowadzących do destruktywnego ustosunkowania się do wszelkiego ładu społecznego, obejmującego szersze zbiorowości i wspólnoty kulturowe. Następnie proponują oni wychowankom inne role,,bardziej adekwatne do ich potrzeb, do rzeczywistych aspiracji i określonych warunków społecznych (Manturzewski 1958). Przedstawiona wyżej kanalizacja sił dynamicznych oraz wymiana ról dokonuje się w toku oddziaływań psychodramatycznych, mających charakter socjodramy. Centrum zainteresowań stanowią problemy ważne dla całej społeczności ośrodka w Vitry. Wszelkie konflikty w grupie, plotki, oszczerstwa, kłamstwa, przejawy wrogości i hipokryzji są przedstawiane podczas sesji socjodramatycznych, wywołując, jak mówi Ughetto (1964), swoistą katharsis. Wychowawcy wprowadzili specjalnie, dla realizacji tych celów, postać Roberta.

Procedura psychodramatyczna stosowana w Vitry służy także reedukacji tych chłopców, których wykolejenie wiąże się z przyjęciem ról społecznych destruktywnych wobec całości ładu społecznego (Chazal 1962). Wychowawcy starają się za pomocą niedyrektywnej dramatyzacji ukazać rzeczywisty obraz i funkcję tych ról oraz ich społeczne źródła. Sądzą oni, że psychodrama pozwala odbudować człowieka na gruzach ról społecznie destruktywnych. Istotnym bowiem momentem resocjalizacji w Vitry jest zdemaskowanie i zdeprecjonizowanie ról, które doprowadziły chłopców do przestępstwa. Stosując psychodramę, wychowawcy starają się ujawnić wszelkie mistyfikacje, negatywy i niekonsekwencje, które tkwią w rolach prowadzących do destruktywnego ustosunkowania się do wszelkiego ładu społecznego, obejmującego szersze zbiorowości i wspólnoty kulturowe. Następnie proponują oni wychowankom inne role,,bardziej adekwatne do ich potrzeb, do rzeczywistych aspiracji i określonych warunków społecznych (Manturzewski 1958). Przedstawiona wyżej kanalizacja sił dynamicznych oraz wymiana ról dokonuje się w toku oddziaływań psychodramatycznych, mających charakter socjodramy. Centrum zainteresowań stanowią problemy ważne dla całej społeczności ośrodka w Vitry. Wszelkie konflikty w grupie, plotki, oszczerstwa, kłamstwa, przejawy wrogości i hipokryzji są przedstawiane podczas sesji socjodramatycznych, wywołując, jak mówi Ughetto (1964), swoistą katharsis. Wychowawcy wprowadzili specjalnie, dla realizacji tych celów, postać Roberta.