Dużą rolę może odegrać nauczanie problemowe dotyczące zagadnień praktycznych, gdyż z jednej strony kształtuje osobowość ucznia w sposób zgodny z postulowanym tu ideałem wychowawczym, a z drugiej jest ono bardziej interesujące i bardziej sprzyja resocjalizacji niż arbitralny sposób przekazywania wiedzy, który szczególnie łatwo prowokuje tę młodzież do różnorakich reakcji negatywnych. Chcąc rozbudzić i kształtować zainteresowania oraz samodzielność młodzieży resocjalizowanej, należy zmierzać do tego, żeby proces nauczania szkolnego upodobnić, w miarę możliwości, do procesu badawczego (Kozielecki 1970). Należy wdrażać uczniów do formułowania problemów, skłaniać do ich rozwiązywania, a następnie do sprawdzania uzyskanych wyników. Należy pamiętać, iż w nauczaniu resocjalizującym ważne jest także wyposażenie uczniów w odpowiednie pomoce naukowe, zapewniające możliwość samodzielnego zdobycia informacji i posługiwania się (np. za pomocą atlasu czy mikroskopu). Wynika stąd potrzeba stworzenia uczniom odpowiedniego otoczenia kulturowego. Muszą więc mieć łatwy dostęp do książek wszelkiego rodzaju (słowników, opracowań encyklopedycznych, przewodników, a także czasopism) i muszą się nauczyć z nich korzystać jako ze źródeł informacji. Zbieranie informacji może także ułatwiać zwiedzanie muzeum oraz organizowanie wycieczek, w czasie których należy uczyć ich obserwowania tego, co dzieje się w ich otoczeniu. Korzystne dla uczniów są także spotkania z wybitnymi przedstawicielami kultury.

Dużą rolę może odegrać nauczanie problemowe dotyczące zagadnień praktycznych, gdyż z jednej strony kształtuje osobowość ucznia w sposób zgodny z postulowanym tu ideałem wychowawczym, a z drugiej jest ono bardziej interesujące i bardziej sprzyja resocjalizacji niż arbitralny sposób przekazywania wiedzy, który szczególnie łatwo prowokuje tę młodzież do różnorakich reakcji negatywnych. Chcąc rozbudzić i kształtować zainteresowania oraz samodzielność młodzieży resocjalizowanej, należy zmierzać do tego, żeby proces nauczania szkolnego upodobnić, w miarę możliwości, do procesu badawczego (Kozielecki 1970). Należy wdrażać uczniów do formułowania problemów, skłaniać do ich rozwiązywania, a następnie do sprawdzania uzyskanych wyników. Należy pamiętać, iż w nauczaniu resocjalizującym ważne jest także wyposażenie uczniów w odpowiednie pomoce naukowe, zapewniające możliwość samodzielnego zdobycia informacji i posługiwania się (np. za pomocą atlasu czy mikroskopu). Wynika stąd potrzeba stworzenia uczniom odpowiedniego otoczenia kulturowego. Muszą więc mieć łatwy dostęp do książek wszelkiego rodzaju (słowników, opracowań encyklopedycznych, przewodników, a także czasopism) i muszą się nauczyć z nich korzystać jako ze źródeł informacji. Zbieranie informacji może także ułatwiać zwiedzanie muzeum oraz organizowanie wycieczek, w czasie których należy uczyć ich obserwowania tego, co dzieje się w ich otoczeniu. Korzystne dla uczniów są także spotkania z wybitnymi przedstawicielami kultury.