Wychowanie dziewcząt i chłopców nie może abstrahować od tych przyrodzonych różnic: nie powinno ich zmieniać, a zresztą i tak ich nie zmieni. Winno natomiast być dostosowane do psychiki przyszłej kobiety i mężczyzny, a więc odmienne. Oderwanie kobiet od domu, a szczególnie praca zawodowa kobiet, jest złem; dawniej były dobre czasy, kiedy kobiety nie pracowały zawodowo, zajmowały się wychowaniem dzieci i prowadzeniem domu. Powrót do tego stanu rzeczy byłby lekarstwem na wiele dzisiejszych negatywnych zjawisk życia społecznego, takich jak swoboda seksualna, patologia małżeństwa i rodziny, małodzietność, sztuczne poronienia i porzucenia dzieci. Obecnie spróbujemy wyłożyć nasz punkt widzenia na płeć i jej rolę w powiązaniu z innymi czynnikami. Szczególnie uważamy za potrzebne wyjaśnienie genezy tego funkcjonującego do dziś stereotypu o dwóch wzorcach zachowań, głównie w sferze uczuciowej i seksualnej. Już z rejestru psychicznych cech przypisywanych kobiecie i mężczyźnie wynika, że te «kobiece» są po prostu uniwersalnymi i ogólnoludzkimi wartościami moralnymi. Dlaczegóż więc mają odnosić się wyłącznie do kobiet? Trzeba wprost postawić pytanie, czy o takiej odmienności psychicznej mężczyzny i kobiety można mówić? Ten zasadniczy problem dla rozumienia płcio- wości rozważyć należy w dwóch wymiarach: rodzajowym [gatunkowym] oraz indywidualnym [osobniczym]. Zacznijmy od przekazu biblijnego. Bóg stworzył człowieka z miłości do życia w miłości – dlatego miłość jest podstawowym powołaniem człowieka. Stworzył Pan mężczyznę i kobietę na obraz i podobieństwo swoje. Obdarzył ich darem płodności, by mając potomstwo rozwijali się i gospodarowali na ziemi. Nie ma podstaw do stwierdzenia, że Bóg stworzył inaczej w sensie psychicznym mężczyznę i kobietę. Człowieczeństwo, mimo że ma zawsze wymiar płciowy, jest pierwotniejsze i bardziej podstawowe od płciowości. Twierdzenie, iż kobieta jest innym w sensie psychicznym człowiekiem niż mężczyzna, a nawet nadawanie tej odmienności ocen etycznych, z reguły niekorzystnych dla mężczyzny, mija się z prawdą oraz chrześcijańskim widzeniem płciowości. Z Biblii wynika, że i kobieta [zresztą pierwsza] i mężczyzna ulegli deformacji z powodu grzechu pierworodnego.

Wychowanie dziewcząt i chłopców nie może abstrahować od tych przyrodzonych różnic: nie powinno ich zmieniać, a zresztą i tak ich nie zmieni. Winno natomiast być dostosowane do psychiki przyszłej kobiety i mężczyzny, a więc odmienne. Oderwanie kobiet od domu, a szczególnie praca zawodowa kobiet, jest złem; dawniej były dobre czasy, kiedy kobiety nie pracowały zawodowo, zajmowały się wychowaniem dzieci i prowadzeniem domu. Powrót do tego stanu rzeczy byłby lekarstwem na wiele dzisiejszych negatywnych zjawisk życia społecznego, takich jak swoboda seksualna, patologia małżeństwa i rodziny, małodzietność, sztuczne poronienia i porzucenia dzieci. Obecnie spróbujemy wyłożyć nasz punkt widzenia na płeć i jej rolę w powiązaniu z innymi czynnikami. Szczególnie uważamy za potrzebne wyjaśnienie genezy tego funkcjonującego do dziś stereotypu o dwóch wzorcach zachowań, głównie w sferze uczuciowej i seksualnej. Już z rejestru psychicznych cech przypisywanych kobiecie i mężczyźnie wynika, że te «kobiece» są po prostu uniwersalnymi i ogólnoludzkimi wartościami moralnymi. Dlaczegóż więc mają odnosić się wyłącznie do kobiet? Trzeba wprost postawić pytanie, czy o takiej odmienności psychicznej mężczyzny i kobiety można mówić? Ten zasadniczy problem dla rozumienia płcio- wości rozważyć należy w dwóch wymiarach: rodzajowym [gatunkowym] oraz indywidualnym [osobniczym]. Zacznijmy od przekazu biblijnego. Bóg stworzył człowieka z miłości do życia w miłości – dlatego miłość jest podstawowym powołaniem człowieka. Stworzył Pan mężczyznę i kobietę na obraz i podobieństwo swoje. Obdarzył ich darem płodności, by mając potomstwo rozwijali się i gospodarowali na ziemi. Nie ma podstaw do stwierdzenia, że Bóg stworzył inaczej w sensie psychicznym mężczyznę i kobietę. Człowieczeństwo, mimo że ma zawsze wymiar płciowy, jest pierwotniejsze i bardziej podstawowe od płciowości. Twierdzenie, iż kobieta jest innym w sensie psychicznym człowiekiem niż mężczyzna, a nawet nadawanie tej odmienności ocen etycznych, z reguły niekorzystnych dla mężczyzny, mija się z prawdą oraz chrześcijańskim widzeniem płciowości. Z Biblii wynika, że i kobieta [zresztą pierwsza] i mężczyzna ulegli deformacji z powodu grzechu pierworodnego.